Menu
- Przyrządy pomiarowe(340)
- Wzorce i sprawdziany(65)
- Twardościomierze(116)
- Przyrządy pomiarowe i badawcze NOVOTEST(46)
- Grubościomierze nieniszczące(34)
- Warstwomierze i przyrządy do badania powłok(31)
- Profilometry i wzorce chropowatości(6)
- Połyskomierze(4)
- Kolorymetry i spektrofotometry(9)
- Przyrządy optyczne(16)
- Siłomierze(6)
- Mikroskopy świetlne binokulary i trinokulary(10)
- Wagi i odważniki(19)
- Suwmiarki noniuszowe, cyfrowe - przyrządy suwmiarkowe(25)
- Mikrometry wewnętrzne, zewnętrzne(15)
- Przyrządy czujnikowe(14)
- Kątowniki i kątomierze(7)
- Przymiary i liniały(1)
- Inne(1)
- Narzędzia skrawające(830)
- Wzorcowanie przyrządów(200)
- Nowości
Producenci
Twardościomierze
Jeśli w sklepie nie ma interesującego Państwa twardościomierza - prosimy o zapytanie na marketing@matbor.pl lub matborsklep@matbor.pl. Zachęcamy również do zapoznania się z katalogami producentów KLIK. Istnieje możliwość złożenia zamówienia poza sklepem na przyrządy występujące i niewystępujące w sklepie - przygotujemy ofertę, fachowo doradzimy. Niemal wszystkie twardościomierze, które posiadamy w sprzedaży mogą zostać przez nas zlecone do wzorcowania. Wzorcujemy także Państwa urządzenia spoza naszej oferty. Zamówienia na wzorcowanie można składać via sklep online lub e-mailowo.
Brinell, Rockwell, Shore, Barcol, Vickers – nazwiska doskonale znane wszystkim, którzy mają do czynienia z profesjonalnym badaniem materiałów. To właśnie na podstawie opracowanych przez tych naukowców metod działają przyrządy do pomiaru twardości. W naszej ofercie znajdą Państwo zarówno stacjonarne, jak również mobilne (przenośne) rodzaje tych urządzeń – wszystkie pochodzące od sprawdzonych producentów.
W sprzedaży posiadamy przyrządy pomiaru twardości wyrobów metalowych oraz tworzyw sztucznych. Do badania metali pierwszym wyborem jest przenośny twardościomierz Leeba oraz przenośny twardościomierz ultradźwiękowy. W ofercie znajdziecie Państwo również pełną gamę przyrządów stacjonarnych opartych na metodzie Rockwella, Brinella, Vickersa oraz mikrourządzenia. Do testowania tworzyw sztucznych - gumy i elastomerów - przeznaczone są twardościomierze Shore'a, zaś do badania materiałów kompozytowych - tworzyw wzbogaconych włóknami szklanymi - impresor Barcola. W ofercie posiadamy także urządzenia ołówkowe, pilnikowe, szczypce Webstera i więcej. Oferujemy jednocześnie dedykowane w/w przyrządom akcesoria takie jak głowice (sondy), wzorce, kulki i wgłębniki. Zapewniamy serwis gwarancyjny i pogwarancyjny oraz doractwo techniczne.
Więcej o rodzajach twardościomierzy i metodach pomiaru twardości:
METODY I TWARDOŚCIOMIERZE DYNAMICZNE
Metoda skleroskopowa Shore'a - Twardość skleroskopowa Shore'a (HSx) i twardości konwertowane - Skleroskop Shore'a. Metoda dynamiczna opracowana w 1906 r. przez nowojorskiego wynalazcę Alberta Ferdynanda Shore'a (tego, który opracował także ok. 1915 r. durometry do gumy i plastików), znormalizowana w normie ASTM ... . W tej metodzie standardowe obciążenie dynamiczne Shore'a przenoszone jest na standardowy wgłębnik Shore'a za pośrednictwem masy tego wgłębnika, spadającej z określonej wysokości. Miarą twardości jest wysokość odskoku wgłębnika, odczytywana z pionowej podziałce lub wskaźniku zegarowym, w zależności od tego czy jest to skleroskop typu D czy C. Metoda posiada własną skalę twardości HS (podskale: HSD, HSC). Konwersja ze skali HS na inne skale twardości według tablic konwersji z normy ASTM A140.
Metoda Poldi - Twardość konwertowana Brinella (HBp) - Młotek Poldi. Metoda dynamiczna opracowana w latach 20. XX w. w czeskiej Hucie Poldi. W metodzie tej niestandardowe obciążenie dynamiczne wywołane uderzeniem młotka ślusarskiego w głowicę pomiarową zwaną młotkiem Poldi, przenoszone jest na standardowy wgłębnik kulkowy stalowy Brinella, wykonujący odcisk jednocześnie na powierzchni materiału badanego i na powierzchni wymiennej sztabki wzorcowej. Średnice odcisków na materiale i sztabce odczytuje się przy użyciu lupy lub mikroskopu pomiarowego. Odczyt wartości twardości w skali konwertowanej Brinella HBp według papierowych tablic odczytowych.
Metoda Baumanna - Twardość konwertowana Brinella (HBb) - Młotek Baumanna. Metoda opracowana w latach 20. XX w. przez niemieckiego wykładowcę politechnicznego Richardta Baumanna. W metodzie tej niestandardowe obciążenie dynamiczne przenoszone jest na standardowy wgłębnik kulkowy stalowy Brinella przy użyciu adiustowanej sprężyny, napinanej i zwalnianej przez operatora. Średnicę odcisku na materiale odczytuje się przy użyciu lupy lub mikroskopu pomiarowego. Odczyt wartości twardości w skali konwertowanej Brinella HBb według papierowych tablic odczytowych.
Metody Ernsta - Twardość konwertowana Brinella (HBe) - Młotek Ernsta i Imadło Ernsta. Metody opracowane w 2 poł. XX w. przez inżynierów z niemieckiej firmy Ernst.
Metoda Leeba - Twardość Leeba (HLx) i twardości konwertowane - Twardościomierz Leeba. Jest to aktualnie najbardziej na świecie popularna metoda przenośnego badania twardości metali. Świadczy o tym między innymi najbardziej zaawansowana normalizacja techniczna (m.in. normy: ASTM A956, DIN ..., EN ISO ...). . Metoda ta oraz zgodny z nią twardościomierz o pierwotnej nazwie Equotip opracowane zostały w 1975 r. przez szwajcarskiego inżyniera Dietmara Leeba, jako rozwinięcie metody skleroskopowej Shore'a. Obydwie metody nazywa się też metodami odbicia sprężystego.
METODY I TWARDOŚCIOMIERZE STATYCZNE
Metody Rockwella i Brinella - Twardość Rockwella (HRx) i Brinella (HB x) - Przenośne twardościomierze Rockwella, Brinella & Rockwella oraz Brinella. W metodach tych standardowe obciążenia Rockwella i Brinella przenoszone są statycznie na standardowe wgłębniki Rockwella i Brinella poprzez pokręcanie śrubą mikrometryczną. Twardościomierze są nieduże i dość lekkie. Występują w formach: 1) kabłąkowej, zbliżonej do mikrometra zewnętrznego lub imadła, 2) magnetycznej, tzn z podstawą magnetyczną (do badań jednostronnych) oraz 3) łańcuchowej (do rur).
Metoda UCI (błędnie: ultradźwiękowa) - Twardości konwertowane (Hx (UCI)) - Twardościomierz UCI. Jest to metoda bazująca częściowo na metodzie Vickersa. Opracowana została w USA, w 1961 r. przez dr Clausa Kleesatela, a twardościomierz tej metody skonstruowała jako pierwsza niemiecka firma Krautkramer. W metodzie tej standardowe obciążenia Vickersa przenoszone są na standardowy wgłębnik Vickersa lub inny n-kątny ostrosłup diamentowy przy użyciu głowic naciskowych podsiadających wewnątrz adiustowane sprężyny. Pole powierzchni odcisku mierzone jest automatycznie ultradźwiękami wyzwalanymi w pręcie oscylacyjnym znajdującym się wewnątrz głowicy naciskowej i połączonym z wgłębnikiem. Wynik badań twardości wyświetlane są automatycznie na wyświetlaczu elektronicznej jednostki głównej. Metoda nie posiada własnej skali twardości. Wyniki podawane są w skalach skonwertowanych, np. HRC, HB, HV. Podając wartość twardości zmierzonej twardościomierzem UCI powinno się podawać po symbolu skali skonwertowanej symbol UCI w nawiasie, np. 50 HRC (UCI).
Metoda TIV - twardość Vickersa (HV x (TIV)) - Twardościomierz TIV. Metoda TIV (Through Intender Viewing) jest odmianą metody Vickersa, opracowaną przez niemiecką firmę Krautkramer. Standardowe obciążenia Vickersa przenoszone są na standardowy wgłębnik Vickersa przy użyciu głowicy naciskowej 50 lub 10 N, a przekątne odcisku są odczytywane automatycznie przez kamerę mikroskopową umieszczoną w głowicy i "widząca" przed diament wgłębnika.
Metoda Vickersa - Twardość Vickersa (HV x) - Przenośne twardościomierze Vickersa. Przenośne twardościomierze Vickersa mogą przyjmować co najmniej 2 formy. Jedna z nich to twardościomierz magnetyczny z podstawą magnetyczną (do badań jednostronnych), w którym standardowe obciążenia Vickersa są przenoszone ręcznie na standardowy wgłębnik Vickersa przy pomocy śruby mikrometrycznej. Druga forma to twardościomierz UCI wyposażony w głowicę naciskową ze standardowym wgłębnikiem Vickersa. Badanie twardości odbywa się wyłącznie przy użyciu głowicy naciskowej (nie podłączonej do elektronicznej jednostki głównej), a odczytu długości przekątnych dokonuje się przy pomocy przenośnego mikroskopu pomiarowego do odcisków Vickersa (dokupionego opcjonalnie). Za trzecią formę przenośnego twardościomierza Vickersa można również uznać wspomniany wyżej twardościomierz metody TIV.
Metody Quasi-Rockwella - Twardość konwertowana Rockwella (HRx (QR)) - Przenośne twardościomierze Quasi-Rockwella. Metody nazwane roboczo metodami quasi-Rockwella, czyli niby-Rockwella, to kilka podobnych metod opracowanych przez rożnych producentów. Pierwszą taką metodę opracowała amerykańska firma New Age (tester Rockmate), a następnie inne firmy takie jak Wilson-Wolpert (testery Variomatic, Instrumatic i Rangemaster), Ernst (tester Computest SC), Affri (tester Metaltest), Proceq (tester Equotip 550). Metoda polega ręcznym na zadawaniu niestandardowego obciążenia na standardowy lub niestandardowy wgłębnik stożkowy diamentowy Rockwella za pośrednictwem kalibrowanej sprężyny. Odczyt twardości następuje automatycznie na wskaźniku zegarowym lub cyfrowym.
Metoda Barcola - Twardość Barcola (HBa) - Impresory Barcola
Metoda Webstera - Twardość Webstera (HWx) - Szczypce Webstera
Metoda pilnikowa - twardość Rockwella HRCf - Twardościomierz pilnikowy. Metoda pilnikowa pomiaru twardości stali hartowanych jest najstarszą, XIX-wieczną metodą oznaczania twardości metali. Jest też najtańszą metodą warsztatową. Twardość stali hartowanej w tej metodzie oznacza się rysując powierzchnię zestawem kilku pilników wzorcowych, z których każdy cechowany jest określoną wartością w skali HRC. Twardość pilników wzorcowych jest stopniowana zwykle co 5 HRC.
