Czasami zamiast świadectwa wzorcowania otrzymujemy z laboratorium wzorcującego "orzeczenie o wadzie" (elimination protocol). Co to oznacza? Oznacza to, że przyrząd, który przekazaliśmy do wzorcowania, nie nadaje się do wzorcowania, ponieważ jest niesprawny mechaniczne lub elektronicznie. Z powodu tej niesprawności laboratorium nie może wykonać wzorcowania, czyli zmierzenia tym przyrządem wzorca i odczytania wyniku pomiaru. Wzorcowanie ma za zadanie wyznaczyć błędy wskazań przyrządu pomiarowego i podać je do wiadomości użytkownika za pomocą świadectwa wzorcowania. Skoro nie da się danym przyrządem zmierzyć wzorca (wykonać wzorcowania przyrządu), to nie może być wystawione świadectwo wzorcowania. Zamiast niego wystawianie jest orzeczenie o wadzie (elimination protocol), w którym podaje się powód, dla którego wykonanie wzorcowania nie było możliwe. Laboratorium nie może wystawić orzeczenia o wadzie w przypadku, gdy przyrząd wskazuje wskazania i da się w związku z tym wyznaczyć błędy wskazań tego przyrządu. Nawet jeśli błędy wskazań są rażąco duże, musi być wystawione świadectwo wzorcowania. Dlaczego? Dlatego, że zostało przeprowadzone wzorcowanie (porównanie wskazań przyrządu z wzorcem), a jedyną formą poświadczenia wzorcowania usługowego jest świadectwo wzorcowania.
Innymi słowy laboratorium nie może z własnej inicjatywy oceniać zgodności danego przyrządu ze specyfikacją ani własną wiedzą metrologiczną. Dlatego wystawienie orzeczenia o wadzie dla przyrządu, któremu wyznaczono błędy wskazań, nawet jeśli te błędy są rażąco duże, stanowi poważne naruszenie zasad jakości i logiki. Jeśli np. zdaniem laboranta, wynikającym z jego wiedzy metrologicznej, suwmiarka 0-150 mm nie powinna mieć błędu wskazań + 0,5 mm, a mimo to z wzorcowania wychodzi, że ma taki błąd, to laborantowi nie wolno wystawić orzeczenia o wadzie, tzn zdecydować za użytkownika, czy przyrząd się nadaje do dalszych pomiarów, czy nie. Powinien wystawić normalne świadectwo wzorcowania, a klient na jego podstawie dokona własnych postanowień.
Odrębnego omówienia wymaga stwierdzenie przez laboratorium zgodności przyrządu ze specyfikacją. Laboratorium nie może tej czynności wykonać z własnej inicjatywy. Zgodnie z normą ISO 17025 może taką dodatkowa czynność wykonać tylko na wyraźne życzenie użytkownika przyrządu (zawarte np. w zamówieniu wzorcowania) i pod warunkiem, że użytkownik dokładnie zidentyfikuje specyfikację, względem której ma być oceniona zgodność. Wyniki sprawdzenia (weryfikacji) zgodności są wpisywane do treści świadectwa wzorcowania; w Polsce zazwyczaj w specjalnym punkcie na pierwszej stronie świadectwa (patrz: wzór świadectwa wzorcowania wydany przez PCA), który ma tytuł "Zgodność z wymaganiami". Wynik sprawdzenia zgodności wpisuje się do świadectwa niezależnie od tego, czy przyrząd okazał się zgodny czy niezgodny ze specyfikacją. Wystawienie przez laboratorium orzeczenia o wadzie (zamiast świadectwa z orzeczeniem zgodności/ niezgodności) dla przyrządu niezgodnego ze specyfikacją stanowi poważne naruszenie zasad jakości i logiki.
